één rotte Appel in de mand

Er is een festival rond kunstenaar H.M. Werkman in Groningen, lees ik op Tzum, en daar lees ik ook dat de slagzin van dat festival luidt: ‘Ga eens aan het Werkman!’ Op een fimpje bij het artiekel is te zien dat kunstenaar Dolf  Verlinden alvast onverschrokken en uiterst kalm is  begonnen met een spuitbus de posters te corrigeren waarop deze gruwelijke vondst is afgedrukt. (Het resultaat is een soort zwart-wit Rothko.) En hoe onlogisch is die slagzin dan ook nog: ‘Ga eens aan het Werkman’ – het klinkt als een oproep om iets nuttigers te gaan doen dan de tentoonstelling te bezoeken. Had dan gekozen voor iets positievers, zoals ‘Wat een mooi Werkman’, als het dan toch moet. Maar het moet niet! Hopelijk wordt het geen trend. ‘Het is niet Vermeer.’ ‘Uitstappen, je Rembrandt.’ ‘Wat is je werk nog Jongkind.’ ‘Und bist du nicht Willink, so brauch’ ich gewalt.’ Ik ga maar vast een spuitbus kopen voor het geval dat.

Op de site van het festival wordt de in 1945 gefusilleerde Werkman dan ook nog ‘the original hipster’ genoemd. Hoe wanhopig kan je zijn? Misschien ligt het aan de plek waar ik woon (De Pijp, Amsterdam) maar ik zie zoiets eerder als een waarschuwing dan als een aanbeveling.